N

اصل دجّال را از اصفهان («بحار الانوار»، ج 52، ص 194) يا بجستان («منتخب الاثر»، ص 425) و يا خراسان («الملاحم و الفتن»، ص 126) نشان داده اند. او يک طاغوت حيله گر مانند سفياني است.

در روايات آمده که آن ملعون ادّعاي الوهيّت کرده و به وجود نحس او خونريزي و فتنه در عالم واقع مي شود. از اخبار چنين بر مي آيد که يک چشم او ماليده و ممسوح است و چشم چپ او در ميان پيشاني اش واقع شده و مانند ستاره مي درخشد و تکّه ي خوني در ميان چشم او واقع است. بسيار بزرگ و تنومند و داراي شکل عجيب و غريب و بسيار ماهر در سِحْر است. در پيش او کوه سياهي قرار دارد که به نظر مردم مي آيد، کوه نان است و در پشت سرش کوه سفيدي که از سِحْر به نظر مردم آبهاي صاف جاري مي آيد. او فرياد مي کند: «اوْليايي أَنَا رَبُّکُمُ الْاَعْلي

: بندگانم من پروردگار بزرگ و والاي شما هستم». («منتهي الآمال»، باب 14، فصل 7)

براي دجّال خري قرمز رنگ است که طول آن 60 قدم و به اندازه ي ديد چشم است و چشم راستش کور است («عقد الدّرر»، ص 274). از هر موي خر دجّال، نغمه اي به گوش مي رسد و آن نغمات باعث جذب شدن مردم سست و ناپرهيزکار به اوست. («آخرين اميد»، ص 323)

«دجّال» از همه جا مي گذرد و فقط در مکّه و مدينه و بيت المقدّس قدم نمي گذارد. («الزام الناصب»،

بيشتر پيروان او افراد يهودي زنازاده عربهاي بياباني هستند که تاج بر سر دارند. («عقد الدّرر»،

رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله و سلّم درباره ي دجّال فرمود: «هر مؤمني که دجّال را ببيند آب دهان خود را به روي او بيندازد و سوره ي مبارکه حمد را بخواند براي اينکه سحر آن ملعون را دفع کند». («منتهي الآمان»، باب 14، فصل 7)

طبق نقل امام صادق عليه السلام، امير مؤمنان علي عليه السلام در ضمن خطبه ي طولاني فرمود: «حضرت مهدي (عج) با يارانش از مکّه به بيت المقدّس مي آيند و در آنجا بين آن حضرت و دجّال و ارتش دجّال جنگ واقع مي شود، دجال و ارتش او مفتضحانه شکست مي خورند، به طوريکه از اوّل تا

آخر آنها به هلاکت مي رسند و دنيا آباد مي شود». («اثباة الهداة»، ج 7، ص 176) بالاخره آن ملعون به دست مبارک حجّت عليه السلام با به دست عيسي بن مريم عليه السلام کشته مي شود. طبق روايتي، آن حضرت دجّال را در کُناسه ي کوفه به دار مي زند. و بر روايتي ديگر در فلسطين در کنار دروازه ي «لد» نزديک بيت المقدّس کشته مي شود. («خورشيد مغرب»، ص 74)

و در جاي ديگر ذکر کرده اند که در عقبه ي افيق شام به درک واصل خواهد شد. («نجم الثّاقب»،

خروج دجّال در روايات اهل تسنّن و در تورات و انجيل نيز آمده است. برخي از نويسندگان اسلامي با توجّه به ريشه ي لغت «دجّال» آن را منحصر به يک فرد مخصوص نمي دانند بلکه آن را عنواني کلّي براي افراد پرتزوير و حيله گر که براي فريب مردم از هر وسيله اي استفاده مي کنند، مي دانند نظریه خروج دجال

آیا براستی دجال ظهور کرده است؟ موارد زیر رامطالعه کنید

1.همانطور که می دانید خر دجال می تواند باهرقدم خود چند فرسخ به پیماید واز هر تار موی یالش آهنگ ونغمه به گوش می رسد که باعث جذب مردم بی ایمان می شود .این نشانه های دجال مثل ماهواره ها هستند امواج رادیویی که درحال حاضر باسرعت چند فرسخ در یک ثانیه حرکت می کند وبرنامه های آن باعث جذب مردم بی ایمان می شود.بله اینگونه نیست که به وضوح دجال بر خری سوارباشدو.....

2.نشانه ماسونی روی دلارچیست؟ حدیث از امیر المومنین(ع) در این باره است. ایشان می فرمایند : دجال چشم راست ندارد، وآن چشمش

دروسط پیشانی اوست وهمچنان ستاره صبح(سیاره زهره)می درخشد.

بااین حدیث درمی یابیم که این همان دجال است جالب است بدانید این عکس چشم چپ است مثال دجال ونور می دهد وجالبتر اینکه ماسون ها اعتقاد دارند که دجال در سیاره زهره است وروزی به زمین می آید.

ریشه یابی کلمه دجال

دجال بروزن فعال صیغه مبالغه عربی ازمصدردجل درلغت است به معنی تذهیب وآب طلا دادن وبه اصطلاح به مهنی فریب کاری است.لذا دجال بر وزن فعال فرق دارد باکذاب که یعنی بسیاردرغگو.دجال یعنی بسیاردرغگو البته ممکن است این واژه از فارسی به عربی رفته باشد.دج و آل ، دج که همان دژ فارسی است به معنی ضدمانند دژنام=دشنام دژمن=دشمن و ال همان الهه والله است. اصل این کلمه دژالهه بود است که با رفتن به عربی دجال شده است .